A new review in Dutch by on Rockmuzine online magazine and on Esther’s Rock Blog.
Esther gives the album a very high rating of 92/100

Semantic Saturation always know how to surprise me.

*****

SEMANTIC SATURATION – PARADIGMS

Shant Hagopian is een gitarist uit Canada. In richtte hij 2010 het prog rock/metal project Semantic Saturation op. Het idee achter het project is om op ieder album met een andere line-up te werken.
‘Paradigms’ is het tweede album. Hier werkten hele bekende proggers aan mee onder andere: Craig Blundell (Frost*/ Steven Wilson), Kristoffer Gildenlöw (ex Pain of Salvation).

Het intro van ‘Mirrors of Confusion’ zou net zo goed een intro zijn van een blues-rock track kunnen zijn. Als de metal elementen naar boven komen weet je dat we wat anders voorgeschoteld krijgen. De metal wordt niet alleen met rock afgewisseld, maar ook met rustige stukjes. Zoals verwacht is het drumwerk zeer goed. De verdeling tussen ritme en melodie is prima. Deze openingstrack sterft heel mooi weg.

‘Carousel of Death’ heeft een strakke start. Er komen enkele hoge, elektronische klanken bij. Het ritme wordt afgewisseld met melodie. Er zijn veel wendingen, met bijvoorbeeld trompetspel dat een jazzy twist geeft. Door de hoeveelheid wendingen kom je bijna oren te kort. De opbouw is complex, toch weet Shant er een pakkende melodie en ritme in te verweven. Dit blijft aangenaam in je hoofd kleven. Met vlagen wordt er snel en strak gespeeld. Even later, soms zelfs tegelijkertijd, drijft de melodie boven. Zelfs de rusten zijn mooi gespeeld. Deze track heeft een gaaf einde.

‘Empty Whisky Jar’ heeft een rustige, chillende start. Ook hier zijn alle instrumenten in balans. De zang klinkt voornamelijk als instrument, maar is een prima aanvulling. Deze track blijft dromerig van sfeer. Voor het eerst is het einde is minder verrassend. Hoewel.. op het einde zijn de hele kleine details leuk toegevoegd.

Aanvankelijk heeft ‘Ulterior Harmony’ een pakkend ritme. De snaren zorgen voor de rock, die langzaam zwaarder en sneller wordt. Weer zijn er de onverwachte wendingen en combinaties die je eigenlijk zelf zou moeten horen. Hoge tonen van de toetsen worden door elkaar gehusseld, of juist afgewisseld, met de zware snaren. Deze soms merkwaardige of onrustige mengelmoes is prima uitgebalanceerd. Het tempo ligt hoog, terwijl de melodie behouden blijft. Dit alles is goed verdeeld over de koptelefoon. De gave zeer uitgebreide opbouw naar het einde is experimenteel van aard. Naadloos loopt dit over naar ‘Disturbance Within’. Na een rustige, experimentele start volgt een portie stevige rock. Weer is het gitaarwerk om je vingers bij af te likken. Elektronische klanken zorgen voor een sferisch einde.

Steeds weet ‘Semantic Saturation’ me te verrassen: In ‘Universal’ met pianoklanken. Er is een verandering naar meer rock, waar even vleugje Latijns Amerikaanse sfeer in zit. In dit stuk zitten volop wendingen. De piano keert voor korte tijd terug. Ook in het rustige deel zijn de laagjes prachtig verdeeld. Er is een plotselinge twist naar rock. Dit bevat een gaaf basloopje. Kortom, er is zo veel om naar te luisteren. Weer zit de opbouw naar het einde zeer goed in elkaar.

Ook ‘Where Dreams Have Died’ zit fantastisch in elkaar. Naar het einde toe wordt het mysterieuze stuk steeds zachter gespeeld, totdat je bijna niets meer hoort. Dan is het stil. Maar… de muziek keert terug. Dit duurt slechts een paar seconden, super wat een verrassend einde. Deze laatste track is een epic, wat een gave afsluiter.
Het artwork gemaakt is gemaakt door Shant, en ziet er zeer professioneel uit. Hij is bijzonder getalenteerd, dat heeft hij laten zien en horen. Want ik heb veel moois gehoord. Regelmatig was ik onder de indruk van het sublieme gitaarspel van Shant. Hij heeft, samen met zijn tijdelijke team, een zeer goed album gemaakt. (92/100) (Eigen beheer)

*****

Source: https://rockmuzine.nl/2018/08/17/semantic-saturation-paradigms/

http://kessel-tamerus.nl/Esthers_Blog/rock/semantic-saturation-paradigms/